Ustawa o OZE. Przedsiębiorcy zostali włączeni do definicji prosumenta
Przedsiębiorcy zostali włączeni do definicji prosumenta w
myśl Ustawy o odnawialnych źródłach energii. Nowelizacja może przyczynić
się do wzrostu zainteresowania mikroinstalacjami OZE, a także w
kilkuletniej perspektywie przynieść wymierne oszczędności w kosztach
zakupu prądu, zwłaszcza małym i średnim firmom.
Zmiany, które weszły w życie, są związane między innymi z modyfikacją
definicji prosumenta. Dzięki nowelizacji nie tylko gospodarstwa domowe,
ale także przedsiębiorstwa mogą korzystać z systemu opustów. Oznacza
to, że firmy posiadające własne instalacje fotowoltaiczne czy wiatrowe
są uprawnione do odprowadzania nadwyżek wyprodukowanej energii
elektrycznej do sieci i odbierania ich w momencie większego
zapotrzebowania.
W korzystny dla prosumentów sposób doprecyzowano zapisy dotyczące
regulowania rachunków. Niewykorzystana energia elektryczna w danym
okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne miesiące, ale nie na dłużej
niż rok od daty wprowadzenia nadwyżki do sieci. Nowe rozwiązania
sprawiają, że koszty przedsiębiorstw związane z opłatami za prąd mogą
stać się bardziej zbilansowane, a samo prowadzenie działalności
gospodarczej obarczone mniejszym ryzykiem. Szczegółowe zasady,
ujednolicające sposób dokonywania rozliczeń prosumentów energii
odnawialnej oraz ochronę ich interesów, ma zapewnić opracowywane obecnie
rozporządzenie. Należy pamiętać, że posiadana mikroinstalacja powinna
mieć do 50 kW mocy, a wytwarzanie energii nie może być przeważającą
częścią działalności przedsiębiorstwa.
Zrównoważony rozwój
Jak pokazują statystyki, popularność fotowoltaiki w Polsce gwałtownie
rośnie. Według danych Polskich Sieci Elektroenergetycznych, łączna moc
tego typu instalacji w naszym kraju, zgodnie ze stanem na 1 września,
wyniosła 940,9 MW. To oznacza wzrost o 156% r/r i o 6,6% od sierpnia do
września 2019 r. Trend potwierdza też Ministerstwo Przedsiębiorczości
i Technologii, które podaje, że w Polsce w 2018 roku powstało około 28
tysięcy instalacji fotowoltaicznych. To ponad dwa razy więcej niż rok
wcześniej. – Należy spodziewać się, że nowelizacja ustawy przyczyni
się do zwiększenia udziału instalacji OZE w krajowym miksie
energetycznym. Objęci systemem prosumenckim przedsiębiorcy, w obliczu
prawdopodobnych wzrostów kosztów energii, zapewne będą korzystali z
możliwości generowania długofalowych oszczędności. To działanie
korzystne nie tylko dla ich własnego biznesu, ale także nas wszystkich
ze względu na zwiększanie udziału „czystych” technologii w energetyce – mówi Anna Sawicka, Główny Specjalista ds. Rozwoju Strategii Ekologicznej Banku Ochrony Środowiska (BOŚ).
Dziś nad Wisłą dominującym surowcem energetycznym jest węgiel.
Struktura produkcji energii musi być jednak stopniowo dywersyfikowana,
właśnie poprzez rozwój technologii bezemisyjnych. Polska oraz pozostałe
państwa członkowskie Unii Europejskiej przystąpiły do Porozumienia
Paryskiego, którego wdrażanie nastąpi poprzez uregulowania przyjęte
w polityce na rzecz klimatu i energii do 2030 roku. Jednym z jej
głównych celów jest zapewnienie udziału co najmniej 32% OZE w całkowitym
zużyciu energii w UE1.
Inwestycje w praktyce
Decydując się na instalację fotowoltaiczną bądź wiatrową, należy
skorzystać z usług profesjonalnego projektanta, który oszacuje
odpowiednią do naszych potrzeb moc systemu. To klucz do optymalizacji
kosztów – zarówno dotyczących samej budowy, jak i związanych
z późniejszymi opłatami. Źródło o mocy do 10 kW może okazać się
korzystniejsze, nawet jeżeli w całości nie będzie pokrywać
zapotrzebowania przedsiębiorstwa na energię. – W przypadku
instalacji o mocy do 10 kW opust wynosi 0,8, co oznacza, że można
odebrać 80% energii wprowadzonej do sieci, bez żadnych dodatkowych
opłat. W przypadku mikroinstalacji 10-50 kW opust wynosi 0,7 – tłumaczy Anna Sawicka.
Zainteresowanie własnymi instalacjami słonecznymi wynika między
innymi z prognozowanych wzrostów cen energii. Im prąd jest droższy, tym
przedsiębiorcy chętniej szukają możliwości ograniczenia kosztów. Jednak
barierą dla niejednej firmy może być początkowa cena inwestycji –
instalacja o mocy 40-50 kW to koszt ok. 200 tysięcy złotych. Szukając
źródeł finansowania warto zwrócić uwagę na prowadzony przez NFOŚiGW
program „Energia Plus” bądź oferty komercyjne (np. kredyt EKOoszczędny
BOŚ) wraz z dedykowaną sektorowi MŚP gwarancją Biznesmax Banku
Gospodarstwa Krajowego, która zapewnia dotację na spłatę odsetek.
http://odnawialnezrodlaenergii.pl/oze-aktualnosci/item/4362-ustawa-o-oze-przedsiebiorcy-zostali-wlaczeni-do-definicji-prosumenta
2020-01-24 08:56:41
Czytaj więcej
Rząd przyjął projekt nowelizacji ustawy o OZE. Co się zmieni?

fot. JR_Paris - cc - flickr
Przyjęta we wtorek przez rząd nowelizacja ustawy o odnawialnych
źródłach energii wprowadza zmiany dotyczące m.in. tegorocznych aukcji
OZE, farm wiatrowych, prosumentów i wielkości mikroinstalacji. Do
projektu w ostatniej chwili wprowadzono jeszcze zmianę forsowaną przez
jeden z resortów.
Przyjęta we wtorek przez rząd nowelizacja ustawy o odnawialnych
źródłach energii wprowadza zmiany dotyczące m.in. tegorocznych aukcji
OZE, prosumentów i wielkości mikroinstalacji. Do projektu w ostatniej
chwili wprowadzono jeszcze jedną zmianę forsowaną przez jeden z
resortów.
Rząd przyjął projekt nowelizacji ustawy o OZE. Przepisy m.in.
rozszerzają definicję prosumentów i dają URE podstawę do przeprowadzenia
w 2019 r. kolejnych aukcji.
Projekt precyzuje, że ustawowe ceny zakupu energii (z aukcji czy FiT) są cenami netto – bez VAT.
Wprowadza bardziej precyzyjne definicje biogazu rolniczego (nie może
on powstawać z substratów z jakichkolwiek oczyszczalni ścieków, w tym
zakładowych.
Hydroenergia będzie całą „energię mechaniczną wód”, a nie tylko energią „spadku śródlądowych wód powierzchniowych”.
Pojawia się rozszerzona definicja „prosumenta energii odnawialnej”.
Będzie to odbiorca końcowy, wytwarzający energię elektryczną z OZE na
własne potrzeby w mikroinstalacji, który może tą energię magazynować lub
sprzedawać, albo sprzedawcy zobowiązanemu, albo innemu sprzedawcy.
Warunkiem jest, by dla odbiorcy nie będącego gospodarstwem domowym,
sprzedaż energii z własnej mikroinstalacji nie była przedmiotem
przeważającej działalności gospodarczej w myśl ustawy o statystyce
publicznej. Wytwarzanie energii przez prosumenta nie będącego
przedsiębiorcą nie będzie działalnością gospodarczą.
W ostatniej chwili przed przyjęciem przez Radę Ministrów, do projektu
wprowadzono też poprawkę zgłoszoną przez Ministerstwo Rolnictwa.
Dotyczy ona możliwości tworzenia na obszarach gmin wiejskich i
wiejsko-miejskich spółdzielni energetycznych, mających prawo do
rozliczania się na zasadach prosumenckich, w systemie opustów.
Dopuszczalna wielkość mikroinstalacji to 50 kW. System opustów, jaki
obejmuje firmy-prosumentów to 0,8, dla instalacji do 10 kW i 0,7 dla
tych o mocy 10-50 kW.
Nowe przepisy mają wydłużyć czas na rozliczenie niewykorzystanej
energii w ramach net-meteringu z dotychczasowych 365 dni o kolejnych 12
miesięcy. OSD, do sieci którego przyłączony jest prosument, ma mieć
obowiązek podpisania w ciągu 21 dni.
Źródło: http://odnawialnezrodlaenergii.pl/oze-aktualnosci/item/4283-rzad-przyjal-projekt-nowelizacji-ustawy-o-oze-co-sie-zmieni
2019-07-16 08:55:12
Czytaj więcej
Weszły w życie nowe procedury przyłączania OZE

Od soboty, 27 kwietnia, obowiązują nowe
procedury przyłączenia do sieci jednostek wytwórczych, w tym
odnawialnych źródeł energii. Planowane do przyłączenia źródła zostały
podzielone na cztery grupy – w zależności od planowanej
mocy. Formalności związane z procedurą przyłączeniową będą zależeć od
tego, w której grupie znajdzie się planowana instalacja.
Nowe zasady w procesie przyłączania źródeł wytwórczych wynikają z
konieczności wdrożenia do polskiego prawa przepisów uzgodnionych w Unii
Europejskiej, które – podobnie jak Polska – wdrożyło już większość
krajów członkowskich.
Ujednolicenie przepisów w państwach UE jest związane z tworzeniem
wspólnego rynku energii, a nowe, obowiązujące od soboty wymagania w
procesie przyłączeniowym wynikają z rozporządzenia Komisji (UE) 2016/631
z 14 kwietnia 2016 r. ustanawiającego unijny kodeks sieci (tzw. kodeks
NC RfG).
To rozporządzenie nałożyło na operatorów sieci z krajów Unii
Europejskiej obowiązek wdrożenia nowych procedur w zakresie przyłączenia
do sieci elektroenergetycznej, testowania oraz wydawania pozwoleń na
użytkowanie dla jednostek wytwórczych typu A, B, C i D.
Do grupy A zaliczono jednostki wytwórcze o mocy od 0,8 kW do 200 kW.
Grupa B to źródła o mocy 200 kW – 10 MW, grupa C to źródła o mocy 10 MW –
75 MW, a grupa D to źródła o mocy ponad 75 MW.
Przy tym w nowej nomenklaturze, wynikającej z kodeksów NC RfG, źródła
wytwórcze są nazywane „modułami wytwarzania energii”, natomiast
wytwórca jest nazywany „właścicielem zakładu wytwarzania energii”.
Jak tłumaczy w odpowiedzi na pytanie portalu Gramwzielone.pl Polskie
Towarzystwo Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej (PTPiREE), zmiany
dotyczą przede wszystkim dokumentów związanych z przyłączeniami źródeł
wytwórczych, określających warunki przyłączenia i umowy o przyłączenie.
Nowością ma być konieczność uzyskania przez przyszłego wytwórcę energii „energetycznego” pozwolenia na użytkowanie.
Zgodnie z zapisami kodeksów NC RfG przyłączane do sieci jednostki
wytwórcze muszą posiadać przewidziane dla danego etapu pozwolenia na
użytkowanie. W przypadku braku posiadania lub posiadania nieaktualnego
pozwolenia na użytkowanie zgodnie z NC RfG operatorzy będą mogli
odłączyć dany modułów wytwarzania energii.
Na etapie uzyskiwania pozwolenia na użytkowanie dla modułów
wytwarzania energii typu A zmiany zakładają obowiązek przedstawienia
operatorowi tzw. Dokumentu Instalacji wraz z Oświadczeniem o Gotowości
do Przyłączenia Instalacji Przyłączanej.
Natomiast w przypadku modułów typu B i C właściciel „zakładu
wytwarzania energii” będzie zobowiązany do dostarczenia operatorowi, po
przeprowadzeniu testów jednostki wytwórczej, tzw. Dokumentu modułu
wytwarzania energii – PGMD. Operator po dokonaniu pozytywnej weryfikacji
przedstawionego dokumentu PGMD ma wydawać Ostateczne pozwolenie na
użytkowanie.
Bardziej skomplikowany będzie proces uzyskiwania pozwolenia na
użytkowanie przez źródła typu D (o mocy ponad 75 MW). Dla tych źródeł
kodeks NC RfG wprowadza konieczność uzyskiwania pozwoleń na użytkowanie
określanych jako EON, ION, FON oraz LON, ściśle powiązanych z etapami
przyłączania do sieci.
– Wszelkie ramy czasowe pozwoleń na użytkowanie są na sztywno
określone w NC RfG, stąd operatorzy nie mogli wydłużyć czasu ich
trwania. Te zasady będą obowiązywać zarówno jednostki konwencjonalne jak
i OZE w myśl wypełniania zasady niedyskryminacji poszczególnych
podmiotów. Proces uzyskiwania pozwoleń na użytkowanie wynikający z
kodeksu NC RfG nie powinien, zdaniem operatorów, spowodować opóźnień w
uzyskiwaniu koncesji przez wytwórców. Opis procedur oraz wzory
dokumentów w procedurach uzyskiwania pozwoleń na użytkowanie operatorzy
opublikują na swoich stronach internetowych – tłumaczy PTPiREE w korespondencji z portalem Gramwzielone.pl.
Na ile wprowadzone 27 kwietnia zmiany zaingerują w już procedowane
projekty i mogą wydłużyć czas wydawania pozwoleń – w szczególności w
przypadku projektów, które uzyskały już wsparcie na podstawie
dotychczasowych aukcji dla OZE i które muszą zostać zrealizowane w
ściśle określonym terminie?
Na to pytanie portalu Gramwzielone.pl PTPiREE odpowiada, że
operatorzy będą kontynuować wydawanie dokumentów niezbędnych do
uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej na
dotychczasowych zasadach, a rozstrzygnięcia wynikające z obowiązków
narzuconych kodeksami sieci nie powinny znacząco wpłynąć na termin
realizacji inwestycji – wydłużając go jedynie o czas obiegu dokumentów,
zgodny z okresem przewidzianym dla standardowych procedur.
– Zastosowanie pozwoleń ograniczy inwestorom jedynie czas
przewidziany na wykonanie pierwszej synchronizacji oraz wykonanie
wymaganych testów, a także zagwarantuje ich wykonanie. Tego typu
rozwiązania powinny motywować inwestorów do jak najszybszego
przeprowadzenia wszystkich wymaganych testów, symulacji i certyfikatów
przed bezterminową pracą jednostek, ponieważ nowa procedura jedynie
ogranicza maksymalny czas posiadania danego pozwolenia, nie ingerując w
czas minimalny – komentuje PTPiREE.
Mikroinstalacje
Na ile zapisy kodeksów NC RfG są natomiast zbieżne z przygotowaną
przez operatorów sieciowych najnowszą aktualizacją Instrukcji Ruchu i
Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej (IRiESD)?
PTPiREE tłumaczy, że nadrzędne będą wymogi określone w NC RfG,
natomiast zapisy IRiESD mają być wymogami uzupełniającymi,
obowiązującymi w zakresie nieregulowanym w NC RfG oraz dokumentach
zatwierdzonych na jego podstawie przez URE.
Instytucja reprezentująca operatorów sieci dodaje, że nowe regulacje w
zakresie instalacji wytwórczych typu A dotyczą głównie wymogów
związanych z funkcjonowaniem takich instalacji w odniesieniu do
częstotliwości pracy sieci.
– Określono progi częstotliwości, w których dopuszczalna jest
praca modułów, określone są parametry zachowania się modułu (obniżenie
mocy generowanej) w odpowiedzi na wzrost częstotliwości powyżej zadanej
wartości – tryb pracy LFSM-O – oraz parametry generacji mocy w
odpowiedzi na spadek częstotliwości poniżej zadanego progu. Zgodnie z NC
RfG opisane powyżej zdolności mają funkcjonować w sposób automatyczny
bez żadnych działań i poleceń ze strony OSD – czytamy w odpowiedzi PTPiREE na pytanie portalu Gramwzielone.pl.
Natomiast przygotowana przez operatorów i czekająca na zatwierdzenie
przez URE karta aktualizacji IRiESD w odniesieniu do mikroinstalacji ma
określać szczegółowe wymagania w zakresie rodzajów i nastaw wymaganych
zabezpieczeń mających zapewniać bezpieczeństwo funkcjonowania sieci.
– Na podstawie zapisów ustawy Prawo energetyczne, oprócz
możliwości wydania zdalnego polecenia zaprzestania generacji dla modułów
powyżej 10 kW, w karcie aktualizacji IRiESD określono możliwość
zdalnego sterowania mocą czynną. W aktualizacji IRiESD określone są
także wymagania związane z pracą mikroinstalacji w odniesieniu do
napięcia w sieci. Opisany jest tryb sterowania mocą bierną w funkcji
napięcia. W tym zakresie mikroinstalacja powinna umożliwiać dostosowanie
pracy do warunków napięciowych w sieci. Praca z wykorzystaniem
powyższego trybu powinna odbywać się automatycznie – tłumaczy PTPiREE.
Stosunkowo niewielkim zmianom w procedurach przyłączeniowych, zgodnie
z wprowadzonymi w życie kodeksami NC RfG, podlegają mikroinstalacje o
mocy do 50 kW (mieszczące się grupie A), w przypadku których
przyłączenia odbywają się w trybie "na zgłoszenie".
PTPiREE nie wyklucza przy tym zmian mogących usprawnić procesy
przyłączeniowe w poszczególnych grupach modułów wytwarzania energii.
– Usprawnienie nowych procedur jest w interesie zarówno
operatorów, jak i wytwórców, a w uzasadnionych przypadkach przygotowane
procedury będą mogły zostać zaktualizowane – komentuje PTPiREE w korespondencji z portalem Gramwzielone.pl.
Źródło: https://gramwzielone.pl/trendy/100618/weszly-w-zycie-nowe-procedury-przylaczania-oze
2019-05-30 06:41:29
Czytaj więcej
Odnawialne źródła energii w programie "Czyste powietrze". Jaką cieszą się popularnością?

W programie "Czyste powietrze” można ubiegać się o dofinansowanie m.in. na montaż odnawialnych źródeł energii –
pomp ciepła, kolektorów słonecznych czy fotowoltaiki. Ile z wniosków o
dofinansowanie z "Czystego powietrza” złożonych dotychczas w okresie pół
roku, który minął od uruchomienia naboru, zakłada montaż OZE?
Program "Czyste Powietrze" ma być prowadzony przez dziesięć lat, a
jego budżet ma wynieść aż 103 mld zł. Celem programu jest zmniejszenie
tzw. niskiej emisji dzięki przeprowadzonym termomodernizacjom oraz
likwidacji nieefektywnych i przestarzałych źródeł ciepła. Zakłada się,
że dzięki przyznanemu dofinansowaniu termomodernizacji zostanie
poddanych ponad 4 mln domów jednorodzinnych.
W programie można ubiegać się o dotacje i preferencyjne pożyczki
m.in. na montaż pomp ciepła, kolektorów słonecznych oraz domowych
systemów fotowoltaicznych.
Jak poinformowało w piątek Ministerstwo Środowiska, do 29 marca
złożono 40 114 wniosków o dofinansowanie na kwotę 886 mln zł, a
Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej podjęły
decyzję o przyznaniu dofinansowania dla 6 670 wniosków na kwotę ponad
100 mln zł.
Ponadto, jak wcześniej informował resort środowiska, zawarto już ponad 2,8 tys. umów na sumę około 36 mln zł.
Do 29 marca najwięcej wniosków złożono w woj. śląskim – 5 200, w woj. mazowieckim złożono 4 261, a w woj. małopolskim 4 219.
Ilu z dotychczasowych wnioskodawców chce pozyskać dofinansowanie na odnawialne źródła energii?
Jak przekazał portalowi Gramwzielone.pl Sławomir Kmiecik, rzecznik
prasowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
według stanu na dzień 22 marca w ponad 2,6 tys. złożonych wnioskach
aplikowano o dofinansowanie na odnawialne źródła energii.
Ma to stanowić około 7 proc. wszystkich wniosków o dofinansowanie z "Czystego powietrza”.
Przy czym ta liczba uwzględnia jedynie kolektory słoneczne oraz instalacje fotowoltaiczne, ale już nie pompy ciepła.
W programie "Czyste Powietrze" pompy ciepła określane są bowiem jako
źródło ciepła, a – jak tłumaczy portalowi Gramwzielone.pl rzecznik
NFOŚiGW – obecny system sprawozdawczy programu nie uwzględnia podziału
na rodzaj montowanego źródła ciepła.
Energia słoneczna tylko za kredyt
Początkowo w założeniach programu "Czyste powietrze” przyjęto, że
liczba wykonanych z jego udziałem instalacji fotowoltaicznych wyniesie
co najmniej 600 tys.
Dofinansowanie na fotowoltaikę (a także kolektory) w programie
"Czyste powietrze” można pozyskać tylko w formie preferencyjnej pożyczki
– inaczej niż dla pozostałych przedsięwzięć i instalacji objętych
kosztami kwalifikowanymi, w przypadku których możliwe jest także
pozyskanie bezzwrotnej dotacji.
Pożyczka z "Czystego powietrza” na kolektory czy fotowoltaikę może
pokryć do 100 proc. kosztów kwalifikowanych i może zostać udzielona na
okres nie dłuższy niż 180 miesięcy. Oprocentowanie zmienne pożyczki
wynosi WIBOR 12M + 70 pkt bazowych, ale nie mniej niż 2 proc. rocznie.
Maksymalny koszt kwalifikowany zakupu i montażu kolektorów ustalono
na 8 tys. zł, a domowej instalacji fotowoltaicznej (z wyłączeniem
kosztów ponoszonych przez operatora sieci dystrybucyjnej) na 30 tys. zł.
Ponadto przyjęty koszt kwalifikowany instalacji fotowoltaicznej za 1
kWp wynosi maksymalnie 6 tys. zł.
Natomiast maksymalny jednostkowy koszt kwalifikowany zakupu i montażu
pompy ciepła (powietrze/woda, powietrze/powietrze) z osprzętem wynosi
30 tys. zł. W przypadku pompy grunt/woda lub woda/woda z osprzętem to
już 45 tys. zł
Fotowoltaika, pompy ciepła czy kolektory słoneczne są ponadto objęte
obowiązującą od początku 2019 roku ulgą termomodernizacyjną. Więcej na
ten temat:
Wymagania techniczneW programie "Czyste powietrze” można ubiegać się o dofinansowanie m.in. na montaż odnawialnych źródeł energii –
pomp ciepła, kolektorów słonecznych czy fotowoltaiki. Ile z wniosków o
dofinansowanie z "Czystego powietrza” złożonych dotychczas w okresie pół
roku, który minął od uruchomienia naboru, zakłada montaż OZE?
Program "Czyste Powietrze" ma być prowadzony przez dziesięć lat, a
jego budżet ma wynieść aż 103 mld zł. Celem programu jest zmniejszenie
tzw. niskiej emisji dzięki przeprowadzonym termomodernizacjom oraz
likwidacji nieefektywnych i przestarzałych źródeł ciepła. Zakłada się,
że dzięki przyznanemu dofinansowaniu termomodernizacji zostanie
poddanych ponad 4 mln domów jednorodzinnych.
W programie można ubiegać się o dotacje i preferencyjne pożyczki
m.in. na montaż pomp ciepła, kolektorów słonecznych oraz domowych
systemów fotowoltaicznych.
Jak poinformowało w piątek Ministerstwo Środowiska, do 29 marca
złożono 40 114 wniosków o dofinansowanie na kwotę 886 mln zł, a
Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej podjęły
decyzję o przyznaniu dofinansowania dla 6 670 wniosków na kwotę ponad
100 mln zł.
Ponadto, jak wcześniej informował resort środowiska, zawarto już ponad 2,8 tys. umów na sumę około 36 mln zł.
Do 29 marca najwięcej wniosków złożono w woj. śląskim – 5 200, w woj. mazowieckim złożono 4 261, a w woj. małopolskim 4 219.
Ilu z dotychczasowych wnioskodawców chce pozyskać dofinansowanie na odnawialne źródła energii?
Jak przekazał portalowi Gramwzielone.pl Sławomir Kmiecik, rzecznik
prasowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
według stanu na dzień 22 marca w ponad 2,6 tys. złożonych wnioskach
aplikowano o dofinansowanie na odnawialne źródła energii.
Ma to stanowić około 7 proc. wszystkich wniosków o dofinansowanie z "Czystego powietrza”.
Przy czym ta liczba uwzględnia jedynie kolektory słoneczne oraz instalacje fotowoltaiczne, ale już nie pompy ciepła.
W programie "Czyste Powietrze" pompy ciepła określane są bowiem jako
źródło ciepła, a – jak tłumaczy portalowi Gramwzielone.pl rzecznik
NFOŚiGW – obecny system sprawozdawczy programu nie uwzględnia podziału
na rodzaj montowanego źródła ciepła.
Energia słoneczna tylko za kredyt
Początkowo w założeniach programu "Czyste powietrze” przyjęto, że
liczba wykonanych z jego udziałem instalacji fotowoltaicznych wyniesie
co najmniej 600 tys.
Dofinansowanie na fotowoltaikę (a także kolektory) w programie
"Czyste powietrze” można pozyskać tylko w formie preferencyjnej pożyczki
– inaczej niż dla pozostałych przedsięwzięć i instalacji objętych
kosztami kwalifikowanymi, w przypadku których możliwe jest także
pozyskanie bezzwrotnej dotacji.
Pożyczka z "Czystego powietrza” na kolektory czy fotowoltaikę może
pokryć do 100 proc. kosztów kwalifikowanych i może zostać udzielona na
okres nie dłuższy niż 180 miesięcy. Oprocentowanie zmienne pożyczki
wynosi WIBOR 12M + 70 pkt bazowych, ale nie mniej niż 2 proc. rocznie.
Maksymalny koszt kwalifikowany zakupu i montażu kolektorów ustalono
na 8 tys. zł, a domowej instalacji fotowoltaicznej (z wyłączeniem
kosztów ponoszonych przez operatora sieci dystrybucyjnej) na 30 tys. zł.
Ponadto przyjęty koszt kwalifikowany instalacji fotowoltaicznej za 1
kWp wynosi maksymalnie 6 tys. zł.
Natomiast maksymalny jednostkowy koszt kwalifikowany zakupu i montażu
pompy ciepła (powietrze/woda, powietrze/powietrze) z osprzętem wynosi
30 tys. zł. W przypadku pompy grunt/woda lub woda/woda z osprzętem to
już 45 tys. zł
Fotowoltaika, pompy ciepła czy kolektory słoneczne są ponadto objęte
obowiązującą od początku 2019 roku ulgą termomodernizacyjną. Więcej na
ten temat: Wyjaśniamy wątpliwości dotyczące ulgi na inwestycje termomodernizacyjne.
Wymagania techniczne
Moduły fotowoltaiczne instalowane z dofinansowaniem z programu
"Czyste powietrze" muszą posiadać jeden z certyfikatów zgodności z normą
PN-EN 61215 „Moduły fotowoltaiczne (PV) z krzemu krystalicznego do
zastosowań naziemnych – Kwalifikacja konstrukcji i aprobata typu” lub
PN-EN 61646 „Cienkowarstwowe naziemne moduły fotowoltaiczne (PV) –
Kwalifikacja konstrukcji i zatwierdzenie typu” lub z normami
równoważnymi.
Ponadto wymagany jest certyfikat zgodności inwertera z normą PN-EN
50438 „Wymagania dla instalacji mikrogeneracyjnych przeznaczonych do
równoległego przyłączenia do publicznych sieci” oraz posiadane
oznakowanie CE.
System fotowoltaiczny powinien posiadać odpowiednie zabezpieczenia
przeciwprzepięciowe i odgromowe, o ile wynika to z projektu instalacji.
Instalacja kolektorów słonecznych w programie "Czyste powietrze" jest
przewidziana do ogrzewania wody użytkowej albo do ogrzewania wody
użytkowej i wspomagania zasilania w energię innych odbiorników ciepła (w
tym wspomagania centralnego ogrzewania).
Kolektory słoneczne muszą posiadać certyfikat zgodności z normą PN-EN
12975-1 „Słoneczne systemy grzewcze i ich elementy – kolektory
słoneczne – Cześć 1: Wymagania ogólne” wraz ze sprawozdaniem z badań
kolektorów przeprowadzonym zgodnie z normą PN-EN 12975-2 „Słoneczne
systemy grzewcze i ich elementy – kolektory słoneczne – Część 2: Metody
badań” lub PN-EN ISO 9806 „Energia słoneczna – Słoneczne kolektory
grzewcze – Metody badań” lub europejski znak jakości „Solar Keymark”,
nadany przez właściwą akredytowaną jednostkę certyfikującą.
Data potwierdzenia zgodności z wymaganą normą oraz data nadania znaku
nie mogą być wcześniejsze niż 5 lat licząc od daty złożenia wniosku o
dofinansowanie.
Pompy ciepła zakupione i montowane z dofinansowaniem z "Czystego
powietrza" muszą spełniać wymogi określone w Rozporządzeniu delegowanym
Komisji (UE) NR 811/2013 z dnia 18 lutego 2013 r oraz w Rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 z 4 lipca 2017 r.
ustanawiającym ramy etykietowania energetycznego i uchylającym dyrektywę
2010/30/UE.
Pompy ciepła muszą ponadto spełniać, w odniesieniu do ogrzewania
pomieszczeń, wymagania klasy efektywności energetycznej minimum A+.
Dla budynków istniejących, w których zamontowana jest pompa ciepła,
wymagane jest posiadanie certyfikatu lub raportu z badań
potwierdzającego wartość współczynnika COP zmierzonego zgodnie z jedną z
norm PN-EN 14511, PN-EN 12309 lub PN-EN 15879-1.
redakcja@gramwzielone.p
Moduły fotowoltaiczne instalowane z dofinansowaniem z programu
"Czyste powietrze" muszą posiadać jeden z certyfikatów zgodności z normą
PN-EN 61215 „Moduły fotowoltaiczne (PV) z krzemu krystalicznego do
zastosowań naziemnych – Kwalifikacja konstrukcji i aprobata typu” lub
PN-EN 61646 „Cienkowarstwowe naziemne moduły fotowoltaiczne (PV) –
Kwalifikacja konstrukcji i zatwierdzenie typu” lub z normami
równoważnymi.
Ponadto wymagany jest certyfikat zgodności inwertera z normą PN-EN
50438 „Wymagania dla instalacji mikrogeneracyjnych przeznaczonych do
równoległego przyłączenia do publicznych sieci” oraz posiadane
oznakowanie CE.
System fotowoltaiczny powinien posiadać odpowiednie zabezpieczenia
przeciwprzepięciowe i odgromowe, o ile wynika to z projektu instalacji.
Instalacja kolektorów słonecznych w programie "Czyste powietrze" jest
przewidziana do ogrzewania wody użytkowej albo do ogrzewania wody
użytkowej i wspomagania zasilania w energię innych odbiorników ciepła (w
tym wspomagania centralnego ogrzewania).
Kolektory słoneczne muszą posiadać certyfikat zgodności z normą PN-EN
12975-1 „Słoneczne systemy grzewcze i ich elementy – kolektory
słoneczne – Cześć 1: Wymagania ogólne” wraz ze sprawozdaniem z badań
kolektorów przeprowadzonym zgodnie z normą PN-EN 12975-2 „Słoneczne
systemy grzewcze i ich elementy – kolektory słoneczne – Część 2: Metody
badań” lub PN-EN ISO 9806 „Energia słoneczna – Słoneczne kolektory
grzewcze – Metody badań” lub europejski znak jakości „Solar Keymark”,
nadany przez właściwą akredytowaną jednostkę certyfikującą.
Data potwierdzenia zgodności z wymaganą normą oraz data nadania znaku
nie mogą być wcześniejsze niż 5 lat licząc od daty złożenia wniosku o
dofinansowanie.
Pompy ciepła zakupione i montowane z dofinansowaniem z "Czystego
powietrza" muszą spełniać wymogi określone w Rozporządzeniu delegowanym
Komisji (UE) NR 811/2013 z dnia 18 lutego 2013 r oraz w Rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 z 4 lipca 2017 r.
ustanawiającym ramy etykietowania energetycznego i uchylającym dyrektywę
2010/30/UE.
Pompy ciepła muszą ponadto spełniać, w odniesieniu do ogrzewania
pomieszczeń, wymagania klasy efektywności energetycznej minimum A+.
Dla budynków istniejących, w których zamontowana jest pompa ciepła,
wymagane jest posiadanie certyfikatu lub raportu z badań
potwierdzającego wartość współczynnika COP zmierzonego zgodnie z jedną z
norm PN-EN 14511, PN-EN 12309 lub PN-EN 15879-1.
Źródło: http://gramwzielone.pl/walka-ze-smogiem/100443/odnawialne-zrodla-energii-w-programie-czyste-powietrze-jaka-ciesza-sie-popularnoscia
2019-04-09 11:03:31
Czytaj więcej
NFOŚiGW przekaże ponad 258 mln zł na wysokosprawną kogenerację

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej robi
kolejny krok w tworzeniu nowoczesnej infrastruktury, która zwiększy w
Polsce ilość czystej energii i zarazem wzmocni bezpieczeństwo
energetyczne kraju. Łącznie ponad 258 mln zł wsparcia z Funduszu
Spójności otrzyma 27 projektów na rozwój wysokosprawnej kogeneracji,
w tym 22 inicjatywy przewidujące budowę instalacji kogeneracyjnych
zasilanych gazem ziemnym oraz 5 wykorzystujących biomasę. Przypominamy,
że od 1 stycznia bieżącego roku do rachunków doliczana jest opłata kogeneracyjna.
Wysokosprawna kogeneracja to technologia stosowana w energetyce,
która sprzyja ograniczaniu zużycia paliw do produkcji energii, a
jednocześnie pozwala uzyskać jej więcej, na przykład w postaci ciepła.
Ma ona zatem duże znaczenie w walce ze smogiem. Jedna z wytycznych
rządowej Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju zachęca do
wspierania produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, czyli
właśnie na zasadzie wysokosprawnej kogeneracji. Celem jest zbudowanie w
Polsce niskoemisyjnej energetyki, czy szerzej – gospodarki. Umowy
podpisane przez NFOŚiGW z beneficjantami są praktyczną formą realizacji
rządowej koncepcji. Wszystkie porozumienia regulujące przekazanie
dofinansowań ze środków europejskich na 27 przedsięwzięć zostały
podpisane przez Wiceprezesa Zarządu NFOŚiGW Artura Michalskiego oraz
reprezentantów poszczególnych beneficjentów.
W przypadku każdego z
projektów, obok rezultatów rzeczowych związanych z uzyskaniem
niskoemisyjności, przewidywane są również efekty środowiskowe. Będą one
polegać na zmniejszeniu zużycia energii pierwotnej oraz ograniczeniu
emisji pyłów i innych zanieczyszczeń do atmosfery. Dzięki rozwiązaniom
kogeneracyjnym zmniejszy się emisja m.in. tlenku siarki, tlenku azotu, a
także dwutlenku węgla (CO2) – gazu cieplarnianego. Zatem zasadniczy
zysk płynący z wysokosprawnej kogeneracji to więcej energii,
oszczędności finansowe gmin, ich mieszkańców oraz przedsiębiorstw, ale
także znacznie czystsze powietrze. Ponadto wprowadzanie rozwiązań
kogeneracyjnych wpłynie stymulująco na rozwój sieci ciepłowniczych,
dzięki którym ciepło będzie sprawniej rozprowadzane.
Projekty wykorzystujące gaz ziemny
Na
rozwiązania technologiczne w zakresie wysokosprawnej kogeneracji
związane z wykorzystaniem gazu ziemnego zdecydowało się w
przedstawionych projektach 22 beneficjentów, m.in. PGNiG Termika S.A.
realizująca budowę gazowego układu kogeneracyjnego EC Przemyśl. Umowę
regulującą przekazanie dotacji w wysokości 5 613 156 zł (przy całkowitym
koszcie przedsięwzięcia 25 851 236 zł) ze strony beneficjenta
podpisał Dyrektor Departamentu Strategii, Planowania i Rozwoju PGNIG
Termika S.A. Jacek Wojciech Staszewski. Inwestycja ma być zrealizowana
szybko, bo już z końcem 2020 r.
Zakres planowanych działań
obejmuje zabudowę i uruchomienie elektrociepłowni gazowej na terenie
sąsiadującym z Ciepłownią Zasanie należącą do MPEC Przemyśl. Obiekt
zlokalizowany przy ul. Emilii Plater będzie się składał się z układu
dwóch gazowych agregatów kogeneracyjnych o mocy cieplnej ok. 4,5 MWt i
mocy elektrycznej ok. 4,7 MWe oraz dwóch konwencjonalnych kotłów wodnych
o mocy 5 i 0,2 MWt. Zakładaną sprawność wytwarzania energii określono
na poziomie 83,9 proc.
Inwestycja przyniesie także efekt
środowiskowy w postaci zmniejszenia zużycia energii pierwotnej o 86 393
GJ/rok. Natomiast szacowany spadek emisji gazów cieplarnianych
przewidziano w wysokości 31 927 tony równoważnika CO2/rok.
Tego
typu systemy wysokosprawnej kogeneracji gazowej, gdzie mają zostać
osiągnięte podobne efekty dzięki dotacjom przekazanym przez NFOŚiGW,
uruchomią jeszcze następujące podmioty: ENGIE EC Słupsk Sp. z o.o.
(22 157 400 zł dotacji), Tarczyński S.A. w Ujeźdźcu Małym (13 344 000 zł
dotacji), Proszkownia Mleka Sp. z o.o. w Piotrkowie Kujawskim (3 075
196 zł dotacji), Voelia Energa Poznań S.A. w Krotoszynie (1 418 337 zł
dotacji), Aqua Park Łódź Sp. z o.o. (1 764 000 zł dotacji), Celsium Sp. z
o.o. w Grójcu (1 102 866 zł dotacji), Celsium Serwis Sp. z o.o. w
Skarżysku Kamiennej (8 497 312 zł dotacji), Eco Kogeneracja Sp. z o.o.
przy 4 projektach – w Nowej Soli, Jeleniej Górze, Żarach, Żaganiu
(3 319 687 zł, 11 371 880 zł, 3 586 181 zł, 3 143 984 zł dotacji),
Sanplast Sp. z o.o. w Wymysłowicach (2 185 605 zł dotacji), PEC Sp. z
o.o. w Grajewie (11 532 144 zł dotacji), PEC Sp. z o.o. w Mińsku
Mazowieckim (11 678 680 zł dotacji), Kogeneracja Zachód S.A. w
Szamotułach (6 129 920 zł dotacji), ZEC Sp. z o.o. w Nowym Dworze
Mazowieckim (5 734 054 zł dotacji), Gmina Włoszczowa (9 810 080 zł
dotacji), MPGK Sp. z o.o. w Jaśle (7 227 840 zł dotacji), JMP Flowers
Power Sp. z o.o. w Stężycy (5 671 600 zł dotacji),Spółdzielnia
Mleczarska MLEKPOL w Grajewie (8 606 548 zł dotacji).
Projekty wykorzystujące biomasę
Zastosowanie
biomasy w procesach wysokosprawnej kogeneracji zostało uwzględnione w
przedsięwzięciach 5 beneficjentów, w tym – przykładowo – firmy BS Marka.
Ten podmiot będzie realizować projekt budowy elektrociepłowni opalanej
biomasą drzewną w Suwalskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej (SSSE) w
Suwałkach przy ul. Brylantowej. NFOŚiGW zaakceptował wsparcie dla
beneficjenta w wysokości 9 902 300 zł, co potwierdza umowa sygnowana
przez Prezesa Zarządu BS Marka Sp. z o.o. Aleksandrę Skłodowską.
Całkowity koszt inicjatywy wyniesie 52 902 300 zł.
Projekt zakłada
budowę małej elektrociepłowni biomasowej o mocach nominalnych ok. 1,4
MWt i 11 MWt, która powstanie na terenie SSSE w sąsiedztwie
przedsiębiorstw – odbiorców wytwarzanej energii elektrycznej oraz ciepła
na potrzeby ich procesów produkcyjnych. Wśród efektów ekologicznych
znajdzie się spadek emisji CO2 oszacowany na 58 233,75 równoważnika t
CO2/rok. Z kolei zmniejszenie zużycia energii pierwotnej wyniesie 19
787,00 MWh/rok.
– Wybór źródła energii przy inwestycji wynika
głównie z położenia geograficznego. Projekt będziemy realizować na
Suwalszczyźnie, a więc w zagłębiu przemysłu drzewnego, gdzie powstają
też liczne odpady. Jeżeli użyjemy tych pozostałości drzewnych ponownie,
przestaną być one odpadami, a staną się źródłem czystej energii. Region
jest też dość ubogi energetycznie, oddalony od typowych
elektrociepłowni, które wykorzystują na przykład węgiel. Wykorzystanie w
tym celu biomasy zwiększy zatem nasze bezpieczeństwo energetyczne –
stwierdziła Prezes firmy BS Marka w czasie uroczystości podpisania umowy
w siedzibie Narodowego Funduszu.
Biomasę drewnianą do celu
kogeneracyjnego zastosują 4 inne firmy, uzyskując podobne zyski
energetyczne, finansowe i środowiskowe. NFOŚiGW podpisał stosowne umowy z
następującymi podmiotami: Energa Kogeneracja Sp. z o.o. w Kaliszu
(57 828 660 zł dotacji), MPEC Sp. z o.o. w Łomży (18 876 922 zł
dotacji), Pacyga Energia Krzysztof Pacyga, Grzegorz Pacyga, Damian
Pacyga S.C. w Kukowie (13 626 360 zł dotacji), ZGC Sp. z o.o. w
Tomaszowie Mazowieckim (5 952 063 zł dotacji).
Dofinansowanie wszystkich wymienionych wyżej przedsięwzięć umożliwia I oś priorytetowa POIiŚ Zmniejszenie emisyjności gospodarki, a ściślej jej działanie 1.6 Promowanie
wykorzystywania wysokosprawnej kogeneracji ciepła i energii
elektrycznej w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe, które
realizowane jest przez NFOŚiGW (Instytucję Wdrażającą) w porozumieniu z
Ministerstwem Energii (Instytucją Pośredniczącą).
Źrółdo: ttps://swiatoze.pl/nfosigw-przekaze-ponad-258-mln-zl-na-wysokosprawna-kogeneracje/
2019-04-03 13:03:28
Czytaj więcej
NFOŚiGW: 200 mln zł na instalacje OZE dla przedsiębiorców
fot. © photodune
Na przedsięwzięcia związane z produkcją
energii cieplnej Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
przeznaczył kolejne 200 mln zł. To już piąty nabór finansowany z
Funduszu Spójności. Zainteresowani przedsiębiorcy będą mogli składać
wnioski o dofinansowanie od 30 marca do 28 maja 2019 r.
Konkurs odbywa się w ramach unijnego Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020, poddziałanie 1.1.1 Wspieranie
inwestycji dotyczących wytwarzania energii z odnawialnych źródeł wraz z
podłączeniem tych źródeł do sieci dystrybucyjnej/przesyłowej.
Adresowany jest do przedsiębiorców – wytwórców energii z odnawialnych
źródeł energii. Jego rozstrzygnięcie zaplanowano pod koniec obecnego
roku, a podpisanie pierwszych umów – na początku 2020 r.
Do rozdysponowania jest łącznie 200 mln zł dotacji. Maksymalny udział
dofinansowania w wydatkach kwalifikowalnych na poziomie projektu jest
ustalany zgodnie z przepisami pomocy publicznej, nie więcej niż 85%.
Łączna wartość wsparcia ze środków publicznych (ze wszystkich źródeł)
dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt nie może przekraczać 15 mln
euro.
Wsparcie kierowane jest na budowę nowych lub przebudowę jednostek
wytwarzania energii cieplnej wykorzystujących biomasę (powyżej 5 MWth),
energię promieniowania słonecznego (powyżej 2 MWth) lub energię
geotermalną (powyżej 2 MWth). Elementem projektu może być przyłącze do
sieci ciepłowniczej należące do beneficjenta projektu (wytwórcy
energii). Premiowane będą przedsięwzięcia o największym potencjale
redukcji emisji CO2 oraz o najkorzystniejszej relacji wielkości środków
unijnych przeznaczonych na uzyskanie 1 MWh energii lub 1 MW mocy
zainstalowanej wynikających z budowy/przebudowy danej instalacji. Do
wsparcia nie kwalifikują się projekty wykorzystujące OZE w zakresie
wytwarzania energii elektrycznej.
NFOŚiGW przeprowadził dotychczas cztery nabory dotyczące poddziałania
1.1.1, w ramach których wpłynęło 100 wniosków na kwotę dofinansowania
2 396,84 mld zł. Do chwili obecnej rozstrzygnięto trzy konkursy. Zawarto
14 umów na łączną kwotę dofinansowania 157,88 mln zł, przy łącznym
koszcie całkowitym inwestycji wynoszącym 407 mln zł. Dzięki realizacji
projektów nastąpi redukcja CO2 na poziomie 199 tys. Mg/rok. Obecnie trwa
ocena wniosków złożonych w ramach czwartego konkursu dedykowanego
inwestycjom z zakresu produkcji energii elektrycznej z OZE. W konkursie
wpłynęło 48 wniosków na łączną wnioskowaną kwotę pomocy zwrotnej ponad 1
733 mln zł.
Źródło: http://odnawialnezrodlaenergii.pl/oze-aktualnosci/item/4197-nfosigw-200-mln-zl-na-instalacje-oze-dla-przedsiebiorcow
2019-03-08 11:06:31
Czytaj więcej
Trendy w eneregtyce: OZE, magazynowanie energii i mikrosieci
fot. zak zak – cc – flickr Energia odnawialna
Źródła odnawialne już teraz wyznaczają sposób, w jaki firmy
zarządzają kupnem i sprzedażą energii – stanowią ich centralny element
planowania. Popularyzacja i potrzeba zmiany sposobu generowania mocy
jest podyktowana troską o środowisko, większą świadomością
społeczeństwa, ekologicznymi trendami oraz efektywnością cenową.
Według badań rok 2017 był rekordowy dla energetyki odnawialnej.
Przyrost mocy netto wyniósł 178 GW, co stanowi 70 proc. wszystkich
przyrostów mocy, a więc ponad dwukrotnie więcej niż w przypadku energii
pochodzącej z paliw kopalnych i energii jądrowej łącznie. Co więcej,
eksperci oszacowali, że w 2016 roku sama wartość inwestycji w sektorze
odnawialnych źródeł energii na całym świecie wyniosła 287,5 mld dolarów.
To mniej niż w poprzednich latach. W roku 2015 r. zainwestowano w
sektorze OZE 348,5 mld dolarów, a rok wcześniej 315 mld dolarów. Spadek
wartości inwestycji wynika ze zmniejszenia jednostkowych kosztów
generowanych w elektrowniach wiatrowych i fotowoltaicznych.
Magazynowanie energii
Drugim ważnym trendem jest magazynowanie energii. Rozwój tego obszaru
jest odpowiedzią na najważniejsze wyzwania branży, czyli optymalizację
oraz dywersyfikację źródeł energii. Nowoczesne systemy magazynowania
zapewnią płynne i równomierne zasilanie, niezależnie od warunków
pogodowych. Dzięki intensywnym badaniom sama technologia będzie nadal
ulepszana, w praktyce przełoży się to na bardziej opłacalny i tańszy
prąd. Eksperci rynku przewidują, że magazynowanie będzie nierozłącznym
elementem tworzenia wszystkich nowych technologii na rynku
energetycznym. Nowoczesne rozwiązania z zakresu magazynowania energii
podnoszą konkurencyjność cenową i dostępność nawet dla mniejszych
dystrybutorów.
Najpopularniejszymi narzędziami do przechowywania energii są
akumulatory. Wraz ze wzrostem ich popularności i dostępności, spadają
ich ceny. Nabywcy korporacyjni będą dobrze przygotowani, aby
zmaksymalizować inwestycje, przyczyniając się jednocześnie do przejścia
na czystą energię. Dodatkowo, wraz z rosnącymi możliwościami w zakresie
mikrosystemów, magazynowanie będzie mogła stać się bardziej powszechne.
Mikrosieci
Trzecim trendem jest przeniesienie zainteresowania na małe lokalne
mikrosieci energetyczne działające autonomicznie. Ich funkcjonowanie
jest wsparte algorytmami sztucznej inteligencji, które pozwalają na
ciągłą poprawę efektywności. Lokalny system optymalizuje
zapotrzebowanie, zużycie i oferuje łatwy system do zarządzania.
Mikrosieci łączą czystą technologię wspierającą działalność organizacji z
tradycyjną siecią elektryczną. Dzięki takim rozwiązaniom, nabywcy
energii mogą uzyskać znaczące oszczędności nawet w perspektywie
krótkoterminowej – przede wszystkim dlatego, że izolują swoje urządzenia
i chronią przed ryzykiem i stale zmieniającymi się kosztami energii.
Według prognoz, w 2050 r. świat będzie zużywał nawet trzy razy więcej
energii niż na początku obecnej dekady. Również w Polsce
zapotrzebowanie na kilowaty mocy rośnie i co roku bite są jego kolejne
rekordy. W sytuacji, gdy popyt na energię dogania – i coraz częściej
przegania – jej podaż, coraz większe znaczenie mają nie kolejne źródła
energii, ale również efektywne zarządzenie, które przyniesie
oszczędności nie tylko dla budżetu domowego czy firmowego, ale także
zapewni bezpieczeństwo energetyczne kraju.
Źródło: http://odnawialnezrodlaenergii.pl
2019-02-15 12:45:28
Czytaj więcej
Odnawialne źródła energii (tzw. OZE) – czym są i jak działają?
Odnawialne źródła energii, w skrócie
nazywane są OZE. Oznaczają one zasoby naturalne, które się nie
wyczerpują. Pozyskiwanie ciepła i prądu z tych źródeł cieszy się coraz
większą popularnością, również w Polsce. Piszemy, skąd pozyskuje się
czystą i bezpieczną energię.
Fot. NIBE
Istnieje coraz większa potrzeba ochrony środowiska oraz wzmocnienia
bezpieczeństwa energetycznego, dlatego od wielu lat obserwujemy rozwój
technologii pozwalających wytwarzać energię elektryczną z odnawialnych
źródeł energii.
Tradycyjne zasoby naturalne do pozyskiwania energii mają to do
siebie, że się wyczerpują. Kolejnym ich minusem są rosnące ceny (wpływ
na to ma również zmieniająca się sytuacja geopolityczna). Aby uporać się
z tymi problemami, coraz więcej mówi się o tanim i bezpiecznym
pozyskiwaniu energii, stąd popularyzacja wykorzystania odnawialnych
źródeł energii (OZE). Czym są OZE? W skrócie to źródła energii, których
zasób w krótkim czasie odnawia się, dlatego ich używanie nie prowadzi do
ich deficytu. Zaliczamy do nich: wiatr, promienie słoneczne, spadki
rzek, pływy i fale morskie oraz geotermię, wodę, powietrze i biomasę.
Energia z wiatru
Do przetwarzania energii wiatru (czyli przemieszczających się mas powietrza) w energię elektryczną wykorzystuje się turbiny wiatrowe (zlokalizowane
na lądzie lub w wodzie). Ich działanie polega na tym, że energia wiatru
jest “zbierana” przez obracające się łopaty wirnika (najczęściej trzy),
a następnie przetwarzana jest przez generator na prąd elektryczny. W
Polsce warunki wiatrowe nie sprzyjają powstawaniu dużych farm. Do kilku
lokalizacji, które umożliwiają sprawne funkcjonowanie elektrowni
wiatrowych należą: okolice Darłowa, Pucka i Kołobrzegu oraz Podkarpacie i
rejon Suwalszczyzny.
Słońce jako odnawialne źródło energii
Dzięki energii słonecznej (inaczej solarnej) możliwa jest produkcja
dwóch rodzajów energii: ciepła (z wykorzystaniem kolektorów słonecznych)
oraz energii elektrycznej (za pomocą ogniw fotowoltaicznych).
Kolektory słoneczne odbierają energię cieplną
promieniowania słonecznego. Następnie przekazują ją przez tzw. czynnik
grzewczy i wymiennik ciepła w zbiorniku (bojlerze), żeby ogrzać wodę.
Urządzenia te najczęściej służą do podgrzewania wody użytkowej i
basenowej, a rzadziej do wspomagania centralnego ogrzewania domu.
Do wykorzystywania energii słońca wykorzystuje się również ogniwa fotowoltaiczne.
Zamieniają one energię promieniowania słonecznego w energię
elektryczną. Z ogniw buduje się panele fotowoltaiczne, które dopiero w
połączeniu z konstrukcją mocującą, falownikiem, zabezpieczeniami
elektrycznymi i przewodami stanowią instalację fotowoltaiczną.
W związku ze zmieniającymi się porami roku obszar Polski
charakteryzuje bardzo nierówny rozkład promieniowania słonecznego. Na
okres od początku kwietnia do końca września przypada 80 proc. sumy
nasłonecznienia. Pozostała część przypada na czas jesienno-zimowy.
Woda płynąca
Elektrownie wodne wykorzystują spadek wody, czyli to, że woda z rzek
spływa z wyżej położonych terenów (takich jak góry, czy wyżyny) do
zbiorników wodnych (mórz lub jezior) na nizinach. O ilości potencjalnej
energii, którą można pozyskać, decyduje wysokość spadku wody. Mówiąc
najprościej, przepływająca woda porusza urządzenie zwane turbiną, które
jest bezpośrednio połączone z prądnicą, która wytwarza prąd.
Energia geotermalna, hydrotermalna i aerotermalna czyli grunt, woda i powietrze
Energia geotermalna (nazywana energią z wnętrza Ziemi) pobierana jest
głównie z ciepła wód geotermalnych oraz z energii zawartej w gruncie
(gleba i wody gruntowe). Energię geotermalną pozyskuje się m.in.
instalując gruntowe pompy ciepła. Urządzenia to pozwalają zasilać w
energię instalacje grzewcze, chłodzące i podgrzewające wodę użytkową w
domach. Systemy oparte o gruntowe pompy ciepła wymagają odwiertów i
drążenia w ziemi lub dużych przestrzeni (jeśli decydujemy się na pompę z
poziomym wymiennikiem gruntowym). Jest to jednak najbardziej efektywne i
stabilne źródło pozyskiwania energii cieplnej do ogrzewania domów.
Pompę ciepła można mieć również z pominięciem prac ziemnych. Trzeba
zdecydować się na pompę ciepła typu powietrze-woda, która wykorzystuje
energię słoneczną zgromadzoną w powietrzu atmosferycznym. Niestety w
czasie srogiej zimy jej wydajność spada i wtedy staje się ona droższa w
eksploatacji niż pompa gruntowa.
Ważne! Pompy ciepła do działania potrzebują stałego
dostępu do prądu. System może stać się niezależny od energii pobieranej z
sieci, pod warunkiem, że zainstaluje się panele fotowoltaiczne.
Zauważmy, że pompa ciepła to jedyne urządzenie, które może zapewnić nam nie tylko ekologiczne ogrzewanie, ale i chłodzenie domu.
Biomasa
Nośnikiem energii odnawialnej jest również biomasa, czyli materia
roślinna i zwierzęca, która ulega biodegradacji (w tym również produkty
przemiany materii, np. nawóz krowi). Biomasa jest bazą do produkcji
różnych biopaliw:
- gazowych (np. biogaz, który można wykorzystać do zastąpienia gazu ziemnego),
- ciekłych,
- stałych (pellety i brykiety).
Pellety wytwarzane są głównie z drewna odpadowego. Natomiast na
brykiety można przetworzyć każdy rodzaj biomasy (słomę, drewno, kompost i
osady ściekowe). Najbardziej znanym biopaliwem jest pellet drzewny.
Swoją popularność zawdzięcza m.in. temu, że produkowane obecnie kotły
peletowe są niemal bezobsługowe i ekologiczne, co zapewnia duży komfort
użytkowania tych urządzeń.
Odnawialne źródła energii są zróżnicowane pod względem pochodzenia i
lokalnych zasobów, a korzystanie z nich wymaga zainstalowania
odpowiednich systemów do przetwarzania energii z tych źródeł na energię
użytkową (cieplną lub elektryczną).
Rynek OZE w Polsce
Do odnawialnych źródeł energii najczęściej wykorzystywanych w Polsce
należą na razie paliwa z biomasy. Aż 70,7 proc. zielonej energii
pochodzi w naszym kraju z wykorzystania biopaliw stałych (dane GUS za
rok 2016). Na drugim miejscu jest energetyka wiatrowa – z wynikiem 11,9
proc. energii odnawialnej dla Polski. Wśród OZE liczą się jeszcze
biopaliwa dodawane do benzyny (bioetanol) i oleju napędowego (biodiesel)
– ich udział w całości energii pozyskanej z OZE wyniósł 10,2 proc.
Pompy ciepła i energia słoneczna stanowiły tylko po 0,58 proc. Jednak te
rozwiązania zyskują coraz więcej na rodzinnym rynku, szczególnie w
energetyce rozproszonej, a w przyszłości również w ciepłownictwie.
Potwierdzają to liczby, które pokazują, że np. rynek pomp ciepła w
Polsce jest jedynym rynkiem w Europie, na którym zanotowano wzrosty
sprzedaży tych urządzeń aż 7 lat z rzędu.
– Pompy ciepła to niewątpliwie technologia, która jest i będzie
stosowana w nowoczesnych domach. Ponadto przy wsparciu finansowym jest
również szansa na coraz większe jej zastosowanie w budynkach starszych, w
celu likwidacji nieefektywnych kotłów stałopalnych. Międzynarodowa
Agencja Energetyczna w raporcie dotyczącym efektywności energetycznej z
2016 roku uznała pompy ciepła za najlepszą dostępną technologię (czyli
BAT z ang. Best available technology – Najlepsze dostępne techniki)
ogrzewania pomieszczeń i przygotowania ciepłej wody użytkowej, głównie
ze względu na najwyższą efektywność oraz aspekty ekologiczne. Oprócz
tego że pompa ciepła jest najbardziej ekologicznym, bezpiecznym i
komfortowym źródłem ciepła jest też niezwykle tania w eksploatacji,
ponieważ spośród wszystkich urządzeń grzewczych osiąga najwyższą klasę
efektywności A++ – mówi dr inż. Małgorzata Smuczyńska, Menedżer ds.
marki NIBE.
I dodaje: – Osobiście od 7 lat użytkuję pompę ciepła NIBE i uważam,
że jest to technologia, która w przyszłości zastąpi wszystkie inne
technologie oparte o paliwa stałe, takie jak: olej, gaz, drewno czy
węgiel i będzie tak powszechna, jak w krajach skandynawskich.

Fot. Nibe
A jak wygląda w Polsce sytuacja pozyskiwania “zielonego” prądu? W
produkcji energii elektrycznej prym wiodą elektrownie wiatrowe (55,2
proc. w 2016 roku). Drugie miejsce przypadło biopaliwom stałym (30,3
proc.), a trzecie – energii z wody (9,4 proc.). I choć znaczenie
energetyki słonecznej rośnie, to na razie w Polsce ma ona tylko 0,5
proc. udziału w rynku.
Źródło:
2019-01-31 13:44:15
Czytaj więcej